ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - နာမည္ႀကီးမ်ားကို ပရိသတ္ဆိုၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပန္ေပးဆြဲ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ မလုပ္သင့္ပါ
နာမည္ႀကီးမ်ားကို ပရိသတ္ဆိုၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပန္ေပးဆြဲ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ မလုပ္သင့္ပါ
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၉ ေမလ၊ ၂၀၁၄
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၉ ေမလ၊ ၂၀၁၄
Celebrities ေတြ အခု ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးလို ႏိုင္ငံ့အေရး မွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါၾကတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဟိုအရင္က စာေတြမွာ နာမည္ႀကီးသူေတြ ကို အသံုးခ် စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ပ်က္သုဥ္းေရး၊ ျပည္တြင္းစစ္ အလံုးစံု ရပ္စဲေရး လူထုလုပ္ရွားမႈေတြ လုပ္သင့္ေၾကာင္း အမ်ားအျပား တိုက္တြန္းခဲ့ဖူးတယ္။ အဲ့တုန္းက အဓိကထား ေရးျခင္း က လူထု နဲ႔ အလွမ္းေဝးရာ အင္းလ်ားကန္ေစာင္း က ျခံထဲမွာ ဓာတ္ပံုရိုက္ခံ၊ Facebook တင္ခံ တက္ၾကြလႈပ္ရွားေနသူ နာမည္ႀကီးမ်ားကို တကယ့္ တိုင္းျပည္ အက်ိဳး ရွိရာ မွာ အသံုးခ် ႏိုင္ဖို႔ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆီ အိတ္ဖြင့္ေပးစာေရးေတာ့လည္း အဲ့ဒီ တဝိုက္ ျဖစ္စဥ္ေတြကို ျခံဳၿပီး “ေဘာလံုးပြဲၾကည့္လိုက္၊ ဆိုၾကမယ္ ေပ်ာ္ၾကမယ္ လုပ္လိုက္ အစရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို အႏွစ္သေဘာ သိလို႔ နားလည္ လက္ခံပါတယ္” လို႔ ဆိုခဲ့ဖူးတယ္။
အဲ့တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လုပ္ေနတာက တဖက္က အခု စစ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး ေလွ်ာက္ဖို႔ အထိ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စု နဲ႔ ထိေတြ႕ကာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာႏိုင္ဖို႔ရာ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရး အဆင့္အတြက္ စစ္ဗိုလ္အသစ္ အေဟာင္းႀကီးမ်ား၊ ခရိုနီ၊ ခရိုျပာ မ်ား နဲ႔ ပြဲတက္ခံေတြ လုပ္ရတယ္။
အျခား တဖက္ကလည္း လူမႈ အသိုင္းအဝန္း မွာ အစု အဖြဲ႕အသီးသီး က စုစုစည္းစည္း နဲ႔ လူမႈလႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ အက်င့္ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လူထု ကြန္ရက္အဖြဲ႕ေတြ ဖြဲ႕ခိုင္းတယ္၊ နာမည္ႀကီးေတြကို အသံုးခ် လူမႈေရးပြဲေတြ စီစဥ္တယ္။ ျပည္သူလူထု စိတ္ထဲ မွာ ရွိေနတဲ့ ေၾကာင့္ၾကစိုးရိမ္မႈေတြကို နာမည္ေက်ာ္ေတြ အသံုးခ် ပယ္ဖ်က္တယ္။
ဟိုးအရင္ နာေရး ကိစၥ အသုဘ ဆိုရင္ လူမႈ အသိုင္းအဝန္းမွာ ဘယ္သူမွ မထိေတြ႕ခ်င္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးကို ျပည္သူခ်စ္တဲ့ မင္းသား ေက်ာ္သူ ကိုယ္တိုင္ အေလာင္း ထမ္းျပေတာ့ လူထု ရဲ႕ လူမႈသတ္မွတ္ခ်က္ အိုင္ဒီယာ အျမင္ Notion ေတြ ေျပာင္းလည္လာခဲ့သလိုေပါ့။
ဒီလို သေဘာပဲ တခ်ိန္ကဆို ေထာင္ထဲ အစစ္ေဆး အေမးျမန္း မရွိ ႏွစ္ရွည္ ေရာက္သြားႏိုင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားသူေတြ နဲ႔ ပိုမို ထိေတြ႕ လက္တြဲျခင္း ၊ လူမႈလုပ္ငန္းေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ေစျခင္း တို႔ကို နာမည္ႀကီး ပံုရိပ္ေတြ အသံုးျပဳ ျပည္သူ ကို ခ်ျပနိုင္ေတာ့ ျပည္သူ႔ အျမင္ မွာ သူတို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့၊ သူတို႔ ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးရတဲ့ သူေတြေတာင္ ဒီလို အလုပ္ေတြ လုပ္ေနေသးတာပဲ၊ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး၊ ငါတို႔လည္း ပါမယ္ ဆိုတဲ့ အသိ စိတ္ဓာတ္ေတြ ရလာ၊ အလုပ္ေတြ ပို တြင္က်ယ္လာရတယ္။
ဒါ ဟာ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရး သီအိုရီ အရ ဆိုရင္ လူမႈအေဆာင္အအံုမွာ ျပည္သူထဲက ျပည္သူေတြ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွား၊ အသံထြက္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ အရပ္ဖက္ဆိုင္ရာ လူမႈ အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ လုပ္ငန္း ေတြ က်ယ္ျပန္႔ ထြန္းကား ေစျခင္းပါ။
ဒီ ျဖစ္စဥ္ မွာ စစ္အစိုရ ေခတ္ ဟိုးအရင္ကတည္းက ေထာင္က်ခံ လူမႈေရးေတြ လုပ္ေနတဲ့ နာေရးကူညီမႈ အဖြဲ႕လို၊ ျပည္သူ႔ဘက္က တသက္လံုး ရပ္ခဲ့တဲ့ ကိုရဲလြင္ (ပန္းရဲ႕လမ္း) တို႔လို ရဲ႕ အလုပ္ေတြဟာလည္း ပိုမို က်ယ္ျပန္႔ လာ၊ ျပည္သူ႔ ေထာက္ခံမႈ ပို ရလာတယ္။ တပါတည္း တိုင္းရင္းသား ပဋိပကၡ ျပႆနာ အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆာ္ၾသမႈေတြ၊ စစ္ေဘး ဒုကၡသည္ အပါအဝင္ လူမႈ-စီးပြား ဒုကၡသည္ အစံုစံု အတြက္ လူမႈေရး အကူအညီ ေတြ၊ ပညာေရး လုပ္ငန္းေတြ အစရွိတဲ့ ပရဟိတ လုပ္ငန္း အမ်ိဳးမ်ိဳး မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ပါဝင္ ပတ္သက္လႈပ္ရွားမႈ ဟာ က်ယ္ျပန္႔ အေျခခိုင္မာလာတယ္။
(စကားခ်ပ္ - အရင္ စာေပါင္းေျမာက္ျမားစြာမွာ ထည့္ေရးခဲ့သလို လူမႈကုထံုးဆိုတာ ေဆးၿမီးတိုပါ၊ လစ္ဘရယ္ ကုထံုးပါ။ ေတာ္လွန္ ႏိုင္ငံေရး ကုထံုးလို ႏိုင္ငံ ပင္မ ေရေသာက္ျမစ္ ေရာဂါကို အျမစ္ျပတ္ေအာင္ မစြမ္းႏိုင္ပါ၊ အေပၚယံ အေရာင္အရမ္း ကို သာ သက္သာေစတာပါ။ ဒါေပမယ့္ လူမႈေရး သမား က လူမႈေရး အလုပ္ဖို႔ လိုသလို လူထုအေျချပဳ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ က်ယ္ျပန္႔ဖို႔လည္း တိုင္းျပည္မွာ လိုပါတယ္။ တဖက္ကလည္း ႏိုင္ငံေရး သမား က ႏိုင္ငံေရး အလုပ္ကို တကယ္ ပီပီျပင္ျပင္ လုပ္ေနဖို႔ မရွိမျဖစ္ နံပါတ္တစ္ ဦးစားေပး လိုပါတယ္။)
ျပန္ဆက္ရရင္ အရင္လို တေယာက္ စ ႏွစ္ေယာက္ သတိၱရွင္ နာမည္ေက်ာ္ ေတြ ကုိယ့္ ဆႏၵ၊ ေရြးခ်ယ္မႈ အရ အနစ္နာခံ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားမႈေတြ မွာ ပါခဲ့ရာကေန ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္ လို႔ ယူဆႏိုင္တဲ့ ကာလတခု၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေထာင္ က လြတ္ခ်ိန္မွာ သူဟာ သူ႔ေနာက္ ေျပးကပ္လာတဲ့ (ေပၚပင္ေတြလည္းပါတာေပါ့) နာမည္ႀကီးေတြကို တိုင္းျပည္ လူမႈ အရပ္ဖက္အဖြဲ႕အစည္း ဖြံ႕ၿဖိဳမႈ ရွိေရးအတြက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အသံုးခ် ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က မူ တခုကိုေတာ့ ထား ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ နာမည္ႀကီးေတြ ကို သူ႔ ပါတီ ရဲ႕ မဲဆြယ္ပြဲ ေတြ အတြက္ေတာ့ မေခၚဘူးဆိုၿပီး စည္းျခား ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္သေဘာ၊ ကိုယ့္ ဆႏၵ နဲ႔ ပါတီဝင္ျခင္း၊ ပါတီ မဲဆြဲပြဲ ေတြကို လိုက္ျခင္း က ေတာ့ တားလုိ႔ရတဲ့ ကိစၥ မ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ (တခ်ိဳ႕ လိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။)
ေနာက္ပိုင္း မွာ ဒီခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ရံပံုေငြပြဲေတြလို လူမႈေရး ပြဲေတြကိုလည္း အႏုပညာသမားမ်ား ဝိုင္းဝန္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒီ့အတြက္ ပါတီႏိုင္ငံေရး မွာ အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္ ဆိုုတာလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ လက္ရွိ စစ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး အေနအထား စစ္အုပ္စုရဲ႕ ဥပေဒ အသံုးခ် ဖိႏွိပ္မႈ၊ စစ္တပ္အားကိုး အာဏာျပမႈ၊ တဖက္ေစာင္းနင္း ယူထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အသာရမႈေတြ နဲ႔ ယွဥ္ရင္ နားလည္ လက္ခံေပးရမယ့္ ကိစၥပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္စနစ္ အကူးအေျပာင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက် အက်ိဳးစီးပြား ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ အသိ စိတ္ဓာတ္ ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ့ အနာဂတ္ အတြက္ နာမည္ႀကီးမ်ား လူမႈျဖစ္စဥ္ လူထု အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္း ေတြမွာ ဆိုခဲ့သလို ပါဝင္လာၾကတယ္။ နာမည္ေကာင္း တည္ေဆာက္လိုမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားလိုမႈ လည္း ပါမွာေပါ့ေလ၊ ပုထုဇဥ္ လူသားခ်ည္း ဆိုေတာ့ နာမည္ႀကီး၊ နာမည္ေကာင္း လိုခ်င္တာလည္း ရွိမွာ သဘာဝပါ။
ဒါေပမယ့္ အဓိက က ေတာ့ အာဏာ နဲ႔ အခိုင္းခံရလို႔ လုပ္ျခင္း မဟုတ္၊ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရလို႔ လုပ္ျခင္း မဟုတ္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေတြ အပိတ္အပင္ ခံရ မွာ ေၾကာက္လို႔ လုပ္ျခင္း မဟုတ္ဆိုတဲ့ ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္တဲ့ ဓေလ့ေကာင္း အလုပ္သေဘာ ဟာ တိုင္းျပည္မွာ စတင္ တည္ေဆာက္လာႏိုင္တယ္။
ဟိုး အရင္ေခတ္ေတြမွာေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သမား ဆိုတာ အာဏာရွင္ ရဲ႕ အသံုးခ်ခံ သက္သက္ရယ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ကို ပေဒသရာဇ္ ေခတ္ အသံုး နဲ႔ ဆိုရင္ “ဖက္ခြက္စား” လို႔ေတာင္ ေခၚခံထိပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ အဆက္ဆက္မွာ နာမည္ေက်ာ္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမား တခ်ိဳ႕ (အႏုပညာသမား လို႔ မသံုးပါ) ဟာ စစ္ဘုရင္ ပစ္ေပးတဲ့ (လက္ဖက္ပြဲ နဲ႔ အလား သဏၭာန္တူ) ဖုန္း၊ တိုက္ခန္း၊ ေျမ၊ ပါမစ္ မက္လံုး အမ်ိဳးမ်ိဳး ကို ခံယူ ရပိုင္ခြင့္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အတြက္ စစ္အာဏာရွင္ အာဏာတည္ျမဲေရး အတြက္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး၊ ျပည္သူ႔ မိႈင္း တုိက္ေရးမွာ အသံုးခ်ခံခဲ့ရတယ္။
အခု နာမည္ေကာင္းေတြ အျပည့္ နဲ႔ ျပည္သူ႔ခ်စ္တဲ့ ျပည္သူ႔အႏုပညာရွင္ လူမႈေရးသမား ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး ကားေတြ ဟိုအရင္က ဆို လူထု မွာ မၾကည့္ခ်င္ အဆံုး ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ လွေလးစိန္ေတြ၊ တိမ္ေကာ့ေနာ္ဂ်ာ ေတြနဲ႔ ၉၀ ခုႏွစ္ ကေလးသူငယ္မ်ား စစ္ေသြး၊ စစ္မာန္ ေတြ ၾကြခဲ့ရတယ္၊ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနရတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကို အားေပးခဲ့ရတယ္။
ပညာတတ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ အသည္းစြဲ သဘာဝ မင္းသား တေယာက္ (ရွစ္ေလးလံုး လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီး မွာလည္း တက္ၾကြခဲ့သူ) ဆိုရင္ အႏုပညာ အျပည့္ နဲ႔ ကားေတြ ဆက္တိုက္ ရိုက္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ပစားေပး၊ ေျမွာက္စားမႈ မခံရ၊ ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆု မရျဖစ္ခဲ့တာ ေနာက္ဆံုး (ခံယူခ်က္) လက္နက္ခ်ၿပီး စစ္ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး ကားရိုက္ျပေတာ့မွသာ ဆုရခဲ့ရတယ္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ လူႀကီးလူငယ္ မေရြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ အားေပးတဲ့ ျပည္သူ႔ အခ်စ္ေတာ္ (စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ရဲ႕ မ်က္မုန္းက်ိဳးခံခဲ့ရသူ)၊ ၈၈ မွာလည္း တက္ၾကြခဲ့သူ ႏိုင္ငံေရး စိတ္ဓာတ္၊ ႏိုင္ငံေရး အေရာင္ အျပည့္နဲ႔ တိုင္းရင္းသား အဆိုေတာ္ႀကီးပါ မက်န္ (အေၾကာင္းကိစၥတခုေၾကာင့္) လူထု နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ အလုပ္ေတြ မေရွာင္မလြဲသာ လုပ္ခဲ့ရတယ္။
အဲ့ဒီေခတ္ေတြမွာတုန္းကေတာ့ လုပ္ပိုင္ ခြင့္ အပိတ္ခံ ေဘးထြက္ထိုင္ေနမလား၊ ေပးတာယူ၊ ေကၽြးတာစားရင္း ခိုင္းတာလုပ္ ေနမလား ဆိုတဲ့ ေခတ္ေပါ့။
ေပၚပင္ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္ အသိုင္းအဝန္း တင္ မဟုတ္ပါ။ ၉၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ လူငယ္မ်ား ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳ ဦးတင္ရာ ေခတ္သစ္ စာေပ လူငယ္ စာေရးဆရာ ႏွစ္ပါး ရွိခဲ့တယ္။ ႏွစ္ပါးလံုး ႏိုင္ငံေရး နဲ႔ ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ တစ္ပါး က ေသတဲ့ အထိ (ႏိုင္ငံေရး အရ) အေနအထိုင္ မွန္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ တပါး ကေတာ့ ေထာင္ က အလြတ္ မွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဖာက္ျပန္သြားတယ္။ နာမည္ဝွက္ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရးေတြမွာ အင္တိုက္အားတိုက္ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး နာမည္ရင္းနဲ႔ပါ နအဖ စစ္ဝါဒ မိႈင္းတိုက္ေရး၊ အေနာက္မုန္းတီးေရး ဇာတ္ကားေတြမွာ ဇာတ္ညႊန္းေတြ ေရးေပးခဲ့တယ္။
စစ္တပ္ က လူငယ္ေတြ ကို ေပးခ်င္တဲ့ သတင္း က “ဒီမွာ ေတြ႕လား မင္းတို႔ ရွိခိုး ဦးခိုက္ခဲ့တဲ့ ဘုရား ငါတို႔ ခိုင္းတာ လုပ္ေနရၿပီ၊ မမိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ သားႀကီးတို႔ရာ” ေပါ့။
လူငယ္မ်ား ရဲ႕ ဘုရား ေရာ့ခ္ဘုရင္ႀကီးလည္း ပေဒသရာဇ္ စစ္ဘုရင္္ဝါဒ၊ လူမ်ိဳးႀကီး ဝါဒ အတြက္ “မဟာျမန္မာ” ရယ္လို႔ ကုန္းေအာ္ေပးခဲ့တယ္။ (ဒါကေတာ့ သူယံုၾကည္လို႔ ပါ လို႔ အျမဲ ဆိုပါတယ္။)
ဆိုေတာ့ ဒီလို စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ လူထု ေဖ်ာ္ေျဖေရး သမား နာမည္ႀကီးေတြဟာ လူထု ကို မိႈင္းတိုက္၊ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ီတဲ့ က႑ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပါဝင္ခဲ့ရတယ္။
အခု ဒီမိုကေရစီ စနစ္မွာေတာ့ ေဆာင္းပါး အစမွာ ဆိုခဲ့သလို စိတ္ဓာတ္ ခံယူခ်က္၊ တကိုယ္ေရ သေဘာ အရ လူထု လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ပါဝင္လာတယ္။
ဒီသေဘာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိေစခ်င္တယ္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကို သြားခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးမဆို၊ (နာမည္ ရွိရွိ / မရွိရွိ) ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး အတြက္မ ဆို ပုဂၢလိက ဆႏၵ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ အတိုင္း ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္တာမ်ိဳးကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္သင့္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ဒီခ်ဳပ္ ရဲ႕ ပါတီ ႏိုင္ငံေရး အတြက္ Celebrities မ်ားကို အသံုးမခ်သလို ဒီလို တကိုယ္ေရ ဆႏၵ၊ သဘာထား၊ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အေလးထားတဲ့ စည္းကို ခိုင္ခိုင္မာမာခ် လက္ခံသင့္တယ္။
အေျခခံဥပေဒ ျပင္ေရးက ဒီခ်ဳပ္ တခုတည္း ရဲ႕ ပါတီ ႏိုင္ငံေရး အလုပ္ မဟုတ္တာ၊ ႏိုင္ငံ့ အေရး ႏိုင္ငံသား အားလံုး နဲ႔ ဆိုင္တာ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေကာင္း မဟုတ္ပါ။ နာမည္ႀကီးသူေရာ၊ မႀကီးသူေရာ ဒီ ျဖစ္စဥ္မွာ ဝင္ပါဖို႔က ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။
ဒီလို မဟုတ္ဘဲ အတင္း အဓမၼ ပရိသတ္ဆိုၿပီး ပရိသတ္ အား၊ လူထု အားကို အသံုးခ် ဒီေလာက္ေလးေတာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလား၊ မပါရေကာင္းလား ဆိုၿပီး မလုပ္အပ္ပါ။ ဒီလို လုပ္ျခင္းဟာ စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ ျမဴဆြယ္တာမရရင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ပိတ္မယ္ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး လူထုေဖ်ာ္ေျဖေရးသမားေတြကို သူတို႔ အာဏာ၊ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ အသံုးခ်ခဲ့သလို သေဘာ ပဲ၊ အက်င့္ အၾကံ က အတူတူ တတန္းတည္းပါပဲ။
စစ္အာဏာရွင္ က ေတာ့ ကာယကံေျမာက္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ၿခိမ္းေျခာက္ အၾကပ္ကိုင္ လူတဦး၊ လူတေယာက္ ရဲ႕ အလုပ္၊ ခံယူခ်က္ ကို ျပန္ေပးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ အခု ျပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကို လိုခ်င္လို႔ ဆိုကာ စစ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ကို ျပင္ဖို႔ ေထာက္ခံေနသူ ျပည္သူ ဆိုသူမ်ားဟာ လူထု ပရိသတ္ ဆိုတဲ့ အားကို အသံုးခ် စိတၱပိုင္းဆိုင္ရာ ၿခိမ္းေျခာက္ Emotional Blackmail မလုပ္အပ္ပါ။
Emotional Blackmail ျဖစ္စဥ္တိုင္းမွာ က်ဴးလြန္သူ ဟာ သားေကာင္ ရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ ဆႏၵ ကို မ်က္ကြက္ျပဳထားတတ္ၾကတယ္။ ပိုဆိုးတဲ့ အခ်က္ က စိတ္ျပန္ေပးသမား ဟာ သူ႔ရဲ႕ သားေကာင္ ကို လိပ္ျပာ မသန္႔ေအာင္ လုပ္တတ္ျခင္းပါ။
“မင္း ငါ လိုခ်င္တာ မလုပ္ဘူး ဟုတ္လား၊ ငါ့ကို မကူညီဘူး ဟုတ္လား၊ (သမီးရည္းစား ကိစၥမွာဆိုရင္) မင္း ငါ့ အခ်စ္ ကို လက္မခံဘူး ဟုတ္လား” အစရွိသလို တိုင္တည္ကာ “ေအး ရတယ္ မလုပ္နဲ႔၊ ငါတခုခု ျဖစ္ရင္၊ ငါ ခံစားရရင္၊ (ႏိုင္ငံေရးမွာဆိုရင္) တိုင္းျပည္ ဒုကၡ ေရာက္ရင္ မင္းေၾကာင့္ပဲ” ဆိုကာ အျပစ္လံုးလံုး ပံုခ် သူတပါးကို စိတ္ခံစားရေအာင္၊ လူဆိုးႀကီး၊ မတရားသူႀကီး အျဖစ္ ကိုယ့္ဘာသာ ျမင္လာေအာင္ ၾကံေဆာင္တတ္ၾကတယ္။
လူမႈ ေလာက မွာ လံုးဝ မလုပ္သင့္၊ မလုပ္အပ္တဲ့ အျပဳအမူ အက်င့္ အၾကံပါပဲ။
အခု မူဝါဒေရးရာ ပိုခိုင္မာဖို႔ လိုတဲ့ ႏို္င္ငံေရးရာ မွာ ဆိုရင္ ပိုလို႔ မလုပ္အပ္ပါ။
ႏိုင္ငံေရး အသိ အျမင္၊ ပညာ ကန္းျခင္းဟာ အမိုက္ဆံုး အေမွာင္၊ အကန္းဆံုးေသာ ပညာကန္းျခင္းမ်ိဳးပါ။ ဒီ လို ဘာသိဘာသာ ခပ္မဆိတ္ ေနတတ္သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေနႏိုင္စြမ္းသူ Ignorant မ်ား ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္မွာ လူမႈ၊ စီးပြား စနစ္ ဒုကၡေတြ ၾကာရွည္ ခံေနရတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုလူတန္းစား ကို ေတာ္တည့္မွန္ကန္တဲ့ စြဲေဆာင္ သိမ္းသြင္း ပညာေပးမႈမ်ိဳးပဲ လုပ္သင့္ၿပီး လူတဦးရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ အေျခခံအခြင့္ အေရးကို ထိပါးကာ “ငါတို႔ မွန္တယ္၊ ငါတို႔ လုပ္သလိုပဲ လိုက္လုပ္ရမယ္” ဆိုကာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပန္ေပးဆြဲ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ အဆင့္ထိ ေရာက္ Emotional Blackmail ေတာ့ မလုပ္သင့္ေၾကာင္း စဥ္းစား ဆင္ျခင္ ေျမာ္ျမင္ၾကည့္တတ္ေစခ်င္ေၾကာင္းပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၉ ေမလ၊ ၂၀၁၄