ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ေလာက္ကိုင္စစ္
(မိုးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၇၊ ၂၀၁၅
(မိုးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၇၊ ၂၀၁၅
• ဝမ္းပ်က္သံမ်ားေၾကာင့္ အန္ခ်ျခင္း
လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ ကိုးကန္႔ေဒသ ေလာင္ကိုင္ စစ္သတင္း ဆက္စပ္ဓာတ္ပံုေတြတက္လာေတာ့ လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲက ဆိုင္းဘုတ္ေတြကလည္း တ႐ုတ္စာခ်ည္းပဲတဲ့။
ေလာက္ကိုင္မွာ တ႐ုတ္စာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြပဲ ေတြ႕ရမွာေပါ့။ အဲဒါ ကိုးကန္႔တ႐ုတ္နယ္ပဲကိုး။ ျမန္မာစာဆိုင္းဘုတ္ ဘာလို႔ ရွိရမွာတံုး။
အြန္လိုင္းမွာ “ဒါလားဟဲ့ ျမန္မာျပည္” ေမးတဲ့ လံုးေလ်ာ့ က်ပ္မျပည့္ ဒီမိုကေရစီ အမည္ခံမ်ားကို ျပန္ေျဖရရင္ “မဟုတ္ဘူး” လို႔ ေျဖရမွာေပါ့။ အဲဒါ ကိုးကန္႔ တ႐ုတ္ေတြရဲ႕ ျပည္။ ကိုးကန္႔ တ႐ုတ္ေတြ ပိုင္တယ္။ ျမန္မာပို္င္ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာစာေပ ထြန္းကားစရာမလိုဘူး။ သူတို႔စာ၊ သူတို႔စကား၊ သူတို႔ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထံုးစံ သီးသန္႔တည္ရွိ ထြန္းကားတာ ဘာဆန္းသလဲ။
ကိုယ့္ဆီက ယဥ္ေက်းမႈ ဘာသာစကား လႊမ္းမိုးလိုလား။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူမႈ၊ စီးပြား၊ အဆင့္အတန္းကို ျမႇင့္ရပါမယ္။ ကိုယ့္စာေပ၊ ကိုယ့္ဓေလ့၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို ကမၻာက လူအမ်ား စိတ္ဝင္တစား အေလးထားေလာက္ေအာင္ တိုင္းျပည္ ေရခ်ိန္ျမင့္လာတဲ့တေန႔ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ စာလည္းတင့္လာပါမယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ဘယ္လူမ်ိဳးစု တစုကိုမွ ေသနတ္ နဲ႔ေထာက္ ျမန္မာမႈျပဳစရာလိုမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
စစ္ဝါဒ လႊမ္းမိုး၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔အေပါင္းအပါ လူတစု ထင္တိုင္းၾကဲရင္း ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ ဗရပြနဲ႔ လက္ရွိတိုင္းျပည္ အေနအထား က်ရံႈးႏိုင္ငံမ်ိဳးနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ လူမ်ိဳး ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ ထိပ္တန္းမေရာက္ႏိုင္ပါဘူး။
အစဥ္အဆက္ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားတဲ့ တရုတ္၊ အိႏၵိယ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့၊ အယူဝါဒ၊ ဘာသာစကား၊ စာေပ၊ အႏုသုခုမ အာရွ (အထူးသျဖင့္ အေရွ႕အာရွ) ကို လႊမ္းေနႏိုင္တယ္။ ဒီမွာမွ စီးပြားအင္အားတက္ လူစြာျဖစ္လာတဲ့ တ႐ုတ္က အခုဆို ပို စာေပ၊ စကား လႊမ္းမိုးလာတယ္။ ဒီလိုပဲ အရင္ ဂ်ပန္တက္ခ်ိန္က ဂ်ပန္စာ၊ စကား ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္သူေတြ မျဖစ္မေန သင္ယူရတယ္။ ကိုးရီးယားဆိုလည္း အလားတူပဲ။ တိုင္းျပည္ လူမႈ စီးပြားတက္လာခ်ိန္ သူ႔အလိုလို စာေပ၊ စကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ အစားအေသာက္၊ အားကစား၊ အႏုသုခုမ၊ ရုပ္ရွင္ သဘင္ေတြ ႏိုင္ငံတကာကို ထိုးေဖာက္ ႏိုင္တာ ဓမၼတာျဖစ္စဥ္သေဘာပါပဲ။
ကိုယ့္ဆီမွာ အဲဒါမ်ိဳး မျပင္ဆင္ႏိုင္ဘဲ လူမ်ိဳးေရးအျမင္၊ မုန္းတီးမႈနဲ႔ ငါတို႔တိုင္းျပည္ဆိုၿပီး တရုတ္စာခ်ည္းပါလား ဆိုတာ ေလာက္ပဲ ျမင္ႏိုင္ရင္၊ ဒီတိုင္းျပည္္ နယ္နမိတ္အားလံုးကို ျမန္မာပိုင္ခ်ည္းဆိုခ်င္တဲ့ ပေဒသရာဇ္စစ္ဘုရင္ အေတြးပဲ ေတြးႏိုင္ ရင္ ေသခ်ာတယ္ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ အတိတ္လိုပဲ စစ္ဘုရင္ေတြပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ဦးမယ္၊ စစ္ဝါဒပဲ တြင္က်ယ္ဦးမယ္၊ လူေတြ လည္း စစ္ဒဏ္ ပိုခံရမယ္၊ တိုင္းျပည္လည္း အခု ခြက္ဆြဲရတဲ့အေနအထားကေန ခြက္ပါေပ်ာက္တဲ့အေနအထား ျဖစ္လာပါ မယ္။
အခု ကိုးကန္႔တရုတ္ေတြအပါအဝင္ လူနည္းစု လူမ်ိဳးစုဝင္ေတြ အားလံုးဟာ ခြင့္တူညီမွ် ဝါဒျဖဴစင္တဲ့ ဖက္ဒရယ္လူမ်ိဳးစုစံု မ်ားရဲ႕ ဗမာျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ့တခ်ိန္၊ ျပည္ေထာင္စုဝင္ စစ္စစ္ျဖစ္ခ်င္ေအာင္ စနစ္ေတြ၊ မူေတြ၊ သေဘာထားေတြ ျပင္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္ေထာင္စု အရိပ္ေအာက္မွာ လိုလိုခ်င္ခ်င္ခုိဝင္ခ်င္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က် ျပည္ေထာင္္စုအားလံုး ေဒသဆိုုင္ရာအသီးသီး တရားဝင္ ဘာသာစကား သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းျခင္းလို ဗဟိုအစိုးရ ၾသဇာ အာ ဏာတည္ရွိေၾကာင္းျပတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးျပ တရားမွ်တ က်င့္သံုးခိုင္းလို႔ရပါမယ္။
အဲသလို မျဖစ္သေရြ႕ ကိုယ့္လူမ်ိဳးတူ၊ ဘာသာစကားတူပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္ကို လိုဘတခုခုေၾကာင့္ ကူညီစြမ္းႏိုင္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူ မဆိုရဲ႕ အကူအညီ ယူ၊ သူတို႔ အင္အားနဲ႔ ၾသဇာ ကို အသံုးခ် ျပန္တိုက္မွာပါပဲ။ ျမန္မာေတြ အညြန္႔ခူး ဗိုလ္က်တာ ဘယ္ခံလိမ့္မတုံး။ ႐ူးေနတာမွ မဟုတ္တာ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအက်ိဳးၾကည့္မွာေပါ့။ တရုတ္ၾသဇာခံေတာ့ အနည္းဆံုး လမ္း ေကာင္း၊ မီးေကာင္း၊ ဖုနး္ေကာင္း၊ အင္တာနက္ ေကာင္း သံုးရတာေပါ့။
သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔လည္း တခ်က္ ျပန္ ၾကည့္ပါဦး။
ျမန္မာေတြက ယူနန္နယ္ကေန လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၁၂၀၀) ေက်ာ္ကေန ဧရာဝတီ ျမစ္ဝွမ္းကို ေျပာင္းလာ အေျခခ်ခဲ့ၾကတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၃၀၀) ေလာက္မွာ ဟန္တရုတ္အႏြယ္ မက္ဒရင္စကားေျပာ ကိုးကန္႔တရုတ္ေတြ အခု တရုတ္ ျမန္မာနယ္စပ္ ေနရာကို ဝင္ေရာက္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
ျမန္မာေတြေတာင္ အခု အေျခခ်ေျပာင္းလာခဲ့တဲ့ ေနရာသစ္ကို ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ့္ရာသတ္မွတ္ ဇာတိ ပုည လုပ္ခ်င္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ မဟာ ျမန္မာ ဟစ္ေႂကြးတယ္မဟုတ္လား။ ႀကီးျမတ္ေလေသာ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ား ဒီေျမႀကီးမွာ လူထူထူရွိရင္ ေအာ္တယ္ မဟုတ္လား။ အိမ္ရွင္-ဧည့္သည္ဆိုတဲ့ စိတ္အစြဲေတာင္ ႏိုင္ငံတကာလွည့္ လူမ်ိဳး/ဘာသာစံု ခ်စ္ၾကည္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး တရားေဟာတဲ့ ဘုန္းႀကီးကအစေတာင္ မေဖ်ာက္ႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။
အခုလည္း ကိုးကန္႔ တရုတ္ေတြ သူတို႔ အေျခခ်လာခဲ့တဲ့ ေရေျမက သူတို႔ အိမ္ေပါ့၊ သူတို႔က အိမ္ရွင္ေပါ့။ ကိုယ့္အိမ္ကို ရိုးရိုး လာမလည္ဘဲ လူသတ္၊ မီးရိႈ႕၊ ပစၥည္းယူလာေတာ့ ဘယ္သူက ေက်နပ္ႏိုင္မလဲ။ အေနာက္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာက ရခိုင္ေနရာကို လုတယ္ဆိုတဲ့ အစြဲအျမင္လည္း အားလံုးမွာရွိၾကတယ္ မဟုတ္လား။ အခုက် ျမန္မာေတြ ကိုးကန္႔ေနရာသြားက်ဴး ယူလို လို႔ ျဖစ္တဲ့စစ္လို႔ မျမင္ေပးႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။
ေျပာရင္ မင္းေအာင္လိႈင္ အခုေလးတင္ လူပါးဝ စကားထပ္ေျပာလိုက္တဲ့ “ျမန္မာလို႔ ခံယူၾကပါ” ဆိုတဲ့ အလံုးအတိုင္း လိုက္ ဆိုခ်င္၊ ေျပာခ်င္ၾကပါဦးမယ္။ သူမ်ား နယ္လိုခ်င္၊ အာဏာယူခ်င္ေတာ့ ဒါဟာ ျမန္မာပိုင္နက္မို႔၊ အားလံုးက ျမန္မာေအာက္ဝင္ ပါ။ ဟုတ္ပါၿပီ၊ ဝင္ေစခ်င္ရင္ ဝင္ႏိုင္တဲ့ အခင္းအက်င္း အရင္ဖန္တီးေပါ့။
ဒါ့အျပင္ ျမန္မာသရုပ္ယူပါဆိုၿပီး အရာအရာ ျမန္မာလုပ္ ျမန္မာေခါင္းစဥ္တပ္လိုေပမဲ့ တဖက္က ဗမာခရစ္ယာန္ (ဗမာျပည္က ခရစ္ယာန္)၊ အထူးသျဖင့္ ဗမာမြတ္ဆလင္ (ဗမာျပည္က မြတ္ဆလင္)၊ ဗမာတရုတ္အႏြယ္ (ဗမာျပည္က တရုတ္ႏြယ္ဖြားမ်ား)၊ ဗမာအိႏၵိယ (ဗမာျပည္က အိႏိၵယႏြယ္ဖြားမ်ား) ရုပ္ပံုလႊာတခု သိအမွတ္ျပဳမႈ ထူေထာင္တာၾက မၾကည္ျဖဴလိုဘူး မဟုတ္လား။ ျမန္မာမွန္ရန္ ဗုဒၶဘာသာမွ ႏွစ္လိုတာမဟုတ္လား။ ဘဂၤါလီအသံၾကားတာနဲ႔ မြတ္ဆလင္ဆိုတာနဲ႔ တီ ဆားနဲ႔ တို႔သလို ျဖစ္ရတဲ့ စိတ္အခံ၊ ႏွလံုးသား၊ ဦးေႏွာက္မ်ိဳး မဟုတ္လား။
(ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ -- ဗမာျပည္က မြတ္ဆလင္ မ်ားလည္း အခါခါ ေျပာၿပီးၿပီ။ လူနည္းစု ျဖစ္ရျခင္း ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားထားပါ။ တရုတ္ေဆာ္တာနဲ႔ ဝင္အာမေခ်ာင္နဲ႔၊ လက္ခုပ္မတီးနဲ႔။ ဒီလူမ်ိဳးႀကီး၊ ဘာသာႀကီး ဝါဒဒဏ္ခံရတဲ့အထဲမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ထိပ္ဆံုးကပါတယ္။ ကိုယ့္အေပၚ လူမ်ိဳးေရးအျမင္၊ ဘာသာေရးအစြဲ မထားေစလိုရင္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း မထား ဘဲ က်င့္ၾကံ ျပဳမူ ျပရတယ္။ သက္ဆိုင္တဲ့သူေတြကို ရည္ညႊန္းျခင္းပါ။)
ျပန္ေကာက္ရရင္ ျပည္ေထာင္စု အတြင္းက လူမ်ိဳးစု အားလံုး ကို ဘံုတူညီတဲ့ နာမည္တခုေအာက္မွာ ႏွစ္လို ေပ်ာ္ဝင္ေစဖို႔ရာက စနစ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မတူကြဲျပား သီးသန္႔ တည္ရွိေနတဲ့ ဘာသာစကား၊ စာေပ၊ ကိုးကြယ္ရာ အယူ ဝါဒ၊ ဓေလ့၊ အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳရပါတယ္။ မတူကြဲျပားမႈကို အသိအမွတ္ျပဳ စုစည္းမွသာ ဘံုတူညီတဲ့ ႏိုင္ငံ စရိုက္လကၡဏာတခု ရႏိုင္မွာေပါ့။
အေဝးႀကီး အျမင့္ႀကီး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးေတြ မၾကည့္ပါနဲ႔။ အာဏာရွင္တပိုင္း ႏိုင္ငံ စကၤာပူမွာကို မေလး၊ တမီးလ္၊ တရုတ္၊ ဥေရာပႏြယ္အားလံုး စကၤာပူရီးယန္းအျဖစ္ ဂုဏ္ယူဝ့ံၾကြားခံယူလိုတာက လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ မခြဲျခား တေျပးညီ မွ်တတဲ့ စနစ္ တည္ေထာင္ထားႏိုင္လို႔ပါပဲ။
ကိုယ့္ဆီမွာေတာ့ အလွမယ္ၿပိဳင္တာေတာင္ ျမန္မာမဟုတ္လို႔၊ တရုတ္ျဖစ္လို႔၊ ကုလားေသြးပါလို႔ အစသျဖင့္ ဝိုင္းဆဲ တတ္ၾက တဲ့ ႏွလံုးသား တမိုက္ တထြာ၊ အျမင္ မ်က္ေတာင္တေမႊး၊ ပုဇြန္ဆိတ္ ဦးေႏွာက္မ်ားနဲ႔ လူအမ်ားကို ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ တဖက္ေစာင္းနင္း စနစ္သာ ရာစုဝက္ေက်ာ္ တည္တံ့ေနတယ္။
ေရးရင္းနဲ႔ ရွည္သြားပါၿပီ။ တကယ္က ေလာက္ကိုင္ဓာတ္ပံုေတြ သတင္းေတြမွာ အမ်ားအျပားတက္လာေတာ့ ခံစားမႈမ်ိဳးစံု ျဖစ္ရ၊ ခံစားမႈေတြဖယ္ အေတြးမ်ိဳးစံုလည္း ကြန္႔ျမဴးၿပီး ေဆာင္းပါးေရးဖို႔ ၾကံစည္ေနတုန္း တင္စရာရွိတာေလးေတြ တင္ဖို႔ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာကိုတက္အလာ News feed မွာ ျဖတ္ကနဲေတြ႕ရတဲ့ ဒီမိုကေရစီနာမည္ယူၿပီး လူမ်ိဳးေရး သူငယ္ နာမစင္၊ ေရဖ်ဥ္းနာစြဲရင္း အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ေမာက္ ဝမ္းေယာင္ေနသူမ်ားရဲ႕ ဝမ္းပ်က္သံျမင္ရ၊ ၾကားရလို႔ လူက ပ်ိဳ႕တက္ လာရင္း အန္ခ် ျဖစ္သြားတာပါ။ အခုေတာ့ စာတပုဒ္ ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။
အဓိက ေပးခ်င္တဲ့သတင္းစကား၊ အနည္းဆံုးအဆင့္ လူအမ်ား လက္ခံစဥ္းစားေစခ်င္တာကေတာ့ လက္နက္အားကိုး စစ္ တိုက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ထူေထာင္လိုတဲ့ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ အေတြး၊ စိတ္၊ အျမင္၊ အလုပ္ မေပ်ာက္သေရြ႕ ဒီလူမ်ိဳးစံုတိုင္းရင္းသား ျပႆနာ ၿငိမ္းမွာမဟုတ္သလို ျမန္မာ ဗဟိုျပဳ စဥ္းစားပံုနဲ႔လည္း ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္းဆိုတာ ပါပဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၇၊ ၂၀၁၅
(ေဆာင္းပါး ပါ အာေဘာ္ ကို ေဝဖန္ရန္ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔ စာေရးႏိုင္ပါသည္။)
××××××××××××
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ပါ
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
Read @ http://gita.cc/archives/42358
http://www.moemaka.blogspot.com.au/2015/02/blog-post_593.html
××××××××××××
ေနာက္ဆက္တြဲ မွတ္ခ်က္ - ဝမ္းပ်က္သံမ်ားေၾကာင့္ အန္ခ်ျခင္းလည္း အခန္းဆက္ ေရးရမယ္ ထင္ပါရဲ႕..။